[ Kappor ]

Het leven moet niet altijd serieus zijn! Even een lolletje tussendoor, dat moet toch kunnen. Maar daarna weer hard aan het werk natuurlijk! Ik besloot mijn haar eens drastisch in te korten en te laten voorzien van een mooie koeleur. Hiervoor toog ik naar de Kinki Kappers aan de Oudegracht in het Utrechtse stadje U. Met een goedgevulde pinpas en een zee van tijd, want die heb je daar allebei hard nodig. Het systeem: wachten, wassen, wachten, knippen, wachten, verven met een tubbietoetje (zou het net zo smaken als het eruit ziet? vroeg ik mij af. Op een onbewaakt moment nam ik snel een hapje van het spul; wat er toen gebeurde vertel ik weer een andere keer), wachten, nog wat mysterieuze spoelingen, wachten, föhnen (hier begon ik mij enigszins zorgen te maken over mijn macho-image), stylen, afrekenen, naar huis. Onderwijl werd ik vermaakt door een gozer die didgeridoo speelde en las ik arty tijdschriften en boeken als Select (geknipt voor mij!), I-D (niet te kort!), De ontdekking van de hemel (wel erg veel laagjes!) en de Kappersbode (verschijnt op een haar na tweewekelijks!). Moddervette beats klonken ondertussen op de voorgrond; ik meende zelfs wat tracks van Jeff Mills te horen. Wat zou er gebeuren als Jeff Mills samen met Paul van Ostaijen een kapsalon zou beginnen, dacht ik, onder invloed als ik was van de grote hoeveelheden zwarte koffie die mij door een aardig meisje verstrekt werd. Ik begon mijn hoofd automatisch met 140 beats per minuut heen en weer te bewegen, waardoor het oorspronkelijk door de onverstoorbaar doorknippende kapper beoogde kapsel er ineens heel anders begon uit te zien. Na drieëneenhalf uur zag ik er als volgt uit: 'Mag ik de bon mee? Het is voor op m'n site!' vroeg ik aan de kapper die zich aan het begin van de middag aan mij had voorgesteld als Maurice. Lichtelijk verbijsterd overhandigde hij mij het voddige papiertje. 'Haateeteepee dubbele punt slash slash weeweewee win tee u ee punt en el slash math slash bee es slash comb underscore opt slash punt robert!' riep ik er nog achteraan, de deurklink reeds in mijn hand. Toen verliet ik geheel buiten adem het pand. [ Maar wat is het? ]