Met hun stomme stockfoto's

 Eerder gepubliceerd als column in Playboy #01/2020

Per 1 januari 2019 waren er 1.237.734 zzp'ers in Nederland. Dat heb ik net opgezocht met Google, de vriend van iedere zzp'er. Het aantal stijgt snel: volgens prognoses van het Centraal Bureau voor de Statistiek telt Nederland over twintig jaar zelfs meer zzp'ers dan inwoners. Iets om over na te denken.

Dat deed ik, en daarna rekende ik uit hoe lang ik nu al zzp'er in de schrijverij ben. Twintig jaar alweer. Ik ben zelfs zo lang zzp'er dat ik de tijd nog heb meegemaakt dat het geen zzp'er heette, maar 'eenmanszaak'. De stoffigheid van die term geeft al aan dat het leven toen veel minder hip was: koffiedrinken deed je thuis in plaats van in een koffietent, niemand wist hoe een avocado eruitzag en yoga was een personage uit Star Wars.

Ik stopte met mijn gemijmer om een mail te sturen aan barman L. met de vraag of hij even een designklusje voor me kon doen. Bijna meteen kreeg ik antwoord: natuurlijk kon hij even een designklusje voor me doen, en daar had hij tijd genoeg voor, want hij was zzp'er geworden. Alweer een, dacht ik, nummer 1.237.735 in de rij.

'Heb je hier wel over nagedacht?' mailde ik terug. 'Voor je het weet zit je op maandagmiddag om half drie achter je bureau aan je tweede Westmalle Tripel terwijl je laptop lusteloos een YouPorn-filmpje afspeelt. Om vier uur heb je nog steeds geen opdracht en ga je sudoku's oplossen uit een puzzelboekje van je huisgenoot en denk je: ik kan net zo goed naar het café gaan, daar hebben we ook een krant met een sudoku, en Westmalle Tripel. Vanaf daar is het een glijbaan de maatschappelijke afgrond in, barman L. Dat heb je zeker niet gelezen in die glimmende folders van de Kamer van Koophandel, of wel? Met hun stomme stockfoto's. PS Kun je de hele zooi uiterlijk morgenochtend inleveren? Beloning: twee exx. van mijn nieuwe prachtbundel. Toedels!'

Zo, die weet meteen hoe het eraan toegaat in de zzp-wereld, dacht ik toen ik op send klikte. Niet dat er iets mis is met op maandagmiddag om half drie aan je tweede Westmalle Tripel beginnen, sterker nog, het is een aan te bevelen levenswijze. Al denkt niet iedereen daar zo over. Zo las ik laatst een artikel over een bewust succesvolle vrouwelijke thuiswerker die elke werkdag om 07.00 uur opstaat, doucht, ontbijt, een mantelpakje aantrekt, make-up opdoet en om 08.30 in haar werkkamer achter haar bureau zit. Ik heb dat in mijn begintijd ook wel eens geprobeerd, maar toen ik om 08.30 superslaperig achter mijn bureau zat in mijn mantelpakje, dacht ik: hallo, waarom heb ik nu ontslag genomen bij mijn vaste baan? Om dit soort mensonterende toestanden nooit meer te hoeven meemaken. Hashtag Geneefseconventies.

Iedereen denkt maar dat hij zzp'er kan worden. Het lijkt allemaal glitter en glamour en latte macchiato's drinken in de koffietent en je Insta updaten met een foto van een lachende avocado terwijl je even wat Bikram-yoga doet, maar het is meestal gewoon keihard werken in je joggingbroek. Zelfdiscipline, daar draait het om. De zelfdiscipline om op maandagmiddag om half drie toch die tweede Westmalle Tripel te nemen, ook al moet je een opdracht afmaken. Ik wil maar zeggen: de meeste mensen kunnen nauwelijks hun eigen leven op de rails houden, laat staan een eigen bedrijf. (Ikzelf heb dit handig opgelost door geen leven te hebben.)

Inmiddels had ik weer antwoord van barman L.: 'Zondagavond is het af, goed? Ik piep er namelijk even een paar dagen tussenuit, dat kan gewoon als zelfstandig ondernemer.' Die boy komt er wel, dacht ik. Al wist ik niet precies waar.

<< Vorige column | Volgende column >>



[ Maar wat is het? ]