Spreek dat maar eens uit als je dronken bent

 Eerder gepubliceerd als column in Playboy #06/2022

Het was tien uur 's avonds en ik stond dronken vijf worstjes te bakken voor mijn diner of zoiets. Waarom zo laat? Waarom dronken? Nou, rond etenstijd voor reguliere mensen had ik nog geen honger, dus besloot ik een fles rode wijn uit mijn coronavoorraad open te maken, want van alcohol krijg je honger. Goh, zo'n glas wijn wilde wel smaken. Ik nam er nog een, en nog een. Misschien een muziekje erbij?

Ik zette kant A op van de lp Back In Black van AC/DC. Nog een glas. Kwam het door de drank of door de stuwkracht van AC/DC dat ik al bij het eerste nummer midden in mijn woonkamer met mijn vuist in de lucht stond te pompen? 'My lightning's flashing across the skyyy!' zongschreeuwde ik mee met Brian Johnson, 'You're only young, but you're gonna diiie!' Zo is het maar net.

Halverwege kant B had ik genoeg honger gekregen om te gaan koken. U kent het wel: een plas olie in een koekenpan verhitten tot het flink walmt en dan vanaf een halve meter hoogte worstjes erin gooien. Een grote vetspetter landde op de binnenkant van mijn onderarm. Ik vloekte en wilde mijn arm snel onder de koude kraan steken. Bij het omdraaien naar de kraan stootte ik mijn 5 kilo zware houten snijblok van het aanrecht, het landde 1 centimeter naast mijn linkervoet.

Drunk cooking: een aan te bevelen activiteit voor mensen zoals ik die weinig meemaken. Een gat in de kookmarkt. Waarom is drunk cooking niet net zo groot als, noem eens een culinaire trend, pani puri? Ik kijk 's nachts vaak naar kookkanaal 24Kitchen, maar nog nooit heb ik Rudolph van Veen, Karsu Dönmez of die leuke Miljuschka Witzenhausen (spreek dat maar eens uit als je dronken bent) aan drunk cooking zien doen. Die eerste twee acht ik daar ook niet geschikt voor, maar Miljuschka is familie van Holleeder, die schrikt niet van een vetspetter meer of minder op haar arm, misschien dat ze het zelfs wel lekker vindt. *zwijmel*

Eh, waar was ik? O ja, de deur van mijn keuken naar de hal stond open en in de hal hangt een rookmelder. Misschien had ik die deur dicht moeten doen voor ik begon met koken. U raadt het al: de rookmelder ging af. Voor iedereen die nog nooit het alarmsignaal van een rookmelder heeft gehoord: zo'n ding gaat enorm ongelooflijk HARD! Zelfs harder dan AC/DC. Ich rette leben! staat er op de doos waar mijn rookmelder in werd geleverd - Ich bin very loud! had er ook wel even bij mogen staan. Ik pakte de stok die ik in de hal heb staan om mijn rookmelder uit te zetten en na zeven pogingen lukte het me om de knipperende cirkel in te drukken. Drunk cooking: goed voor je lichaamsbeweging én oog-handcoördinatie.

De volgende avond liet ik mijn brandwond zien aan mijn vriendin. Om de wond heen was een ring van een onbestemde kleur ontstaan. Mijn vriendin schrok - hoewel ze al jaren wacht op de dag dat ik haar een ring laat zien, kwam het blijkbaar toch nog onverwacht. Ze wilde mijn arm pakken, maar ik trok 'm terug en riep preventief: 'Au!'
'Doet het pijn?' vroeg ze.
'Ach,' zei ik, 'pijn... Het hele leven doet pijn.' (Dit is zo'n beetje het stramien van al onze gesprekken. Relatie is communicatie, zeg ik altijd.)

Mijn vijf worstjes die rood de pan in waren gegaan, schepte ik er trouwens zwart weer uit. 'Back in black,' zei ik, en ik moest hardop lachen om mezelf, alweer een van de vele voordelen van drunk cooking, dé culinaire trend van 2022!

<< Vorige column | Volgende column >>



[ Maar wat is het? ]