|
Het mooie weer van maandagmiddag deed mij aan de Floresvijver in het Groningse stadje G. belanden. Terwijl ik rustig de eendjes aan het voeren was viel mij op het bankje naast me een man op die lippenstift droeg. Moet kunnen, dacht ik nog, tolerant als ik ben. Is helemaal niet gek, een meneer met lippenstift. Nee hoor!
Even later haalde hij een flesje Duvel uit z'n rinkelende AH-tas en begon met zijn hoofd te schudden, onderwijl roepend 'Pas op! Daar komt er weer een! Zoek dekking! Aaah! Ik ben geraakt, waar is het hospitaal? Ik klim wel in de boom!'. Was dit een ludieke protestactie tegen het NATO-ingrijpen in Joegoslavië of hadden we hier te maken met een authentieke gek? Ik besloot dat het laatste het geval was, temeer omdat de man inmiddels een my first CASIO-keyboard uit z'n tas had gehaald en verwoed op de knoppen begon te drukken. Al gauw klonk er een strakke vierkwartsmaat over de vijver, die zelfs de meest hitsige eenden nog uit hun liefdesnest (een romantisch huisje midden in de vijver) joeg. De man sloeg enkele accoorden aan, die weerklonken met een vette distortion. Was hij misschien de stiefbroer van Marilyn Manson? Het klonk helemaal niet gek, dit was van TOPPOP-kwaliteit! Net toen ik wilde opstaan om enkele voorzichtige danspassen te gaan maken, stopte hij abrupt met zijn set en deed het keyboard weer in de tas. Hij lachte eens diep en bulderend vanuit z'n maag. Ineens hield hij stil. Er dreef een wolk voor de zon, terwijl de lucht toch strakblauw was. Het water in de vijver, dat even tevoren nog gezellig rimpelde en klotste stond nu volledig stil en leek een tint donkerder te zijn geworden. De eenden staakten hun snateren en draaiden hun koppen als hoorden zij een geheimzinnig signaal allemaal tegelijk naar de man. Deze stond op, haalde diep adem en schreeuwde over de vijver: 'Iedereen die dit weekend van het kruis gaat verrijzen, krijgt twee paaseitjes extra!'. Daarna ging hij weer zitten en lachen. Er restte mij niets anders dan mijn meerdere in hem te erkennen. Met het hoofd deemoedig gebogen liep ik weg van de vijver, richting de dierenwinkel, alwaar ik een bot zou gaan kopen voor Pukkie. Het holle gelach van de man klonk de rest van de middag nog na in mijn hoofd. [ Maar wat is het? ] |