Het was de hele dag al warm geweest, de eerste warme dag van het jaar. De gemoederen waren dientengevolge extra verhit. Oxysept, directeur van [ Maar wat is het? ], en R., directeur van Uselab, zaten met strakke gezichten rond een tafeltje in het luxe appartement van laatstgenoemde. De woonkamer was zwanger van een spanning die net als de bijkans tropische hitte onontkoombaar was. Hier was niet zomaar iets aan de hand. Dit was geen lullig spelletje met als prijs een zak banaanschuim, nee, dit was bloedserieus: de eer van beide internetgoeroes stond op het spel! Ze hadden elkaar uitgedaagd tot de eerste partij HTML-scrabble uit de geschiedenis. (De regels van HTML-scrabble zijn hetzelfde als van gewoon Scrabble, met slechts één verschil: alle woorden die op het bord verschijnen moeten HTML-termen zijn.) 'Neem nog een biertje, het zal je laatste zijn,' overhandigde R. een flesje Grolsch aan Oxysept, hiermee doelend op de harakiri die Oxysept vermoedelijk meteen na een eventueel verlies zou plegen. 'Dank je. Erf ik je appartement na afloop?' riposteerde Oxysept vrijmoedig, terwijl hij de kroonkurk met zijn aansteker van het flesje verwijderde. De toon was gezet. Oxysept pakte het gloednieuwe spel uit en hield de doorzichtige plastic zak met letters even tegen het licht van de ondergaande zon. 'Acht minuten koken met ruim zout en een scheutje olijfolie,' sprak hij plechtig. Hij opende de zak, schudde hem leeg in het omgekeerde deksel en blies op een scheidsrechtersfluit, ten teken dat het spel begonnen was. Oxysept pakte een eerste letter met een hogere waarde dan die van R., en mocht dus beginnen. Hij legde meteen zijn eerste woord, JAVA, op het middelpunt van het bord. R. liet zich hierdoor niet uit het veld slaan en legde er meteen SCRIPT achter. De eerste slag was voor hem. Geconcentreerd speelden de gladiatoren verder. AHREF werd aan JAVASCRIPT gelegd, evenals VALIGN. Na een ALT en TD waagde R. het om DOM aan TD te leggen. Dit stuitte op heftige protesten van Oxysept, maar R. wist hem ervan te overtuigen dat dit stond voor Document Object Model, een term uit HTML 4.0 transitional. Deze vaktermen waren afdoende om Oxysept even de mond te snoeren. Hij zon op wraak en legde even later met trillende handjes QUICKTIME aan de T van JAVASCRIPT. Een enorme prestatie, temeer omdat hij hiervoor acht letters gebruikte terwijl een speler maar maximaal zeven letters op zijn bordje mag hebben. R., die zich waarschijnlijk nog een beetje schuldig voelde over het leggen van een HTML 4.0 term, protesteerde echter niet en de strijd ging verder, gelijk op. W3.org had niks te klagen, de HTML die na dit akkefietje werd uitgelegd was uiterst correct. MAP en PRE, en natuurlijk ook koeleuren als GREEN en RED vulden het bord verder op. De woorden begonnen nu korter te worden, het was duidelijk dat de heren aan het eind van hun Latijn waren. Oxysept wist er nog een TR uit te persen en R. een HEAD, maar daarmee was het toch echt afgelopen. R. stond een paar punten voor. De spanning was zelfs met een bot mes nog te snijden, toen Oxysept na negen minuten onafgebroken nadenken (de laatste keer dat hij dit gedaan had was tijdens een tentamen Operationele Research in 1995) opsprong en hysterisch begon te lachen. Hij pakte de letters N, I, K en B van zijn bordje en legde ze aan de L van SGML. En wat er toen gebeurde: Spannend! Laat zien dan!