Hoe The Shredders de bibliotheek van Zeist tot zwijgen brachten

 Eerder gepubliceerd als column in Playboy #12/2022

Ik breng een lepel thee waarin ik een beetje bastognekoek heb laten verzachten naar mijn lippen. Op het moment dat de slok thee gemengd met koekkruimels mijn gehemelte raakt, beef ik, attent op het buitengewone wat er in mij gebeurt.

Wat zit ik hier toch allemaal gemaakt-literair te formuleren? Dat komt doordat die bastognekoek me doet terugdenken aan de Literaire Quiz waaraan ik onlangs meedeed in de bibliotheek van Zeist. Het excentrieke dichtersechtpaar A. en B. had mij gemaild of ik met hen in een team wilde. De concurrentie was zwaar, er deden volgens de aankondiging ook teams van lokale boekhandels en andere 'beroepslezers' mee.

Ik mailde terug: 'Kun je even uitzoeken of die bibliotheek een vergunning heeft om drank te serveren?' A. zocht het uit: in de pauzes werd bier en wijn geschonken tegen betaling. Koffie en thee waren gratis. 'Oké,' antwoordde ik, 'dan kom ik. We lusten ze rauw! We hebben Honger als Knut Hamsun!' (literaire rap)

Over honger gesproken: van tevoren dineerden we in restaurant Buddha, naast de bibliotheek. Kennismaken met het voedsel van de sherpa! staat er op hun website. Sterke mannen en vrouwen die eeuwenlang al natuurlijk krachtvoedsel gebruiken, zoals momo, deegtasjes met gekruide groente en linzen. 'Natuurlijk krachtvoedsel', dat konden we wel gebruiken.

Ik nam extra veel momo (momo's?) en instrueerde A. en B. tussen twee glazen rode wijn door dat ze straks geen ruzie mochten maken over de antwoorden. Dat hadden ze gedaan tijdens andere quizzen waar we ooit aan hadden deelgenomen en daar was ik toen zo overstuur van geraakt dat ik niet meer kon nadenken. A. en B. hadden hier echter geen actieve herinnering aan. Ik besloot over dit onderwerp maar geen ruzie te beginnen.

Na het eten liepen we door de invalideningang de bibliotheek in. We schreven ons team in onder de naam The Shredders, gingen zitten en bekeken de concurrentie. Sommige mensen hadden het erg met zichzelf getroffen, zag ik al snel, al waren er ook een aantal verloren zielen. Ik nam een bekertje koffie met een bastognekoek omdat ik al die momo's (momo?) nog moest verteren en de quiz ging van start.

In hoog tempo kwamen de vragen voorbij, ondersteund door een audio/video-presentatie die mij deed denken aan het hoger beroepsonderwijs uit de nineties. Welke literaire criticus heeft veel bewonderaars? Met welke lekkernij begint de romancyclus Op zoek naar de verloren tijd van Marcel Proust? Welke schrijver bestaat uit meerdere Kafka's? Van welke Nederlandse roman zie je hier drie verfilmingen? Van welk akkefietje met justitie is de dichter Gerrit Achterberg bekend?*

Hoe liep dit af? Nou, het was alsof Ajax op bezoek was in Kerkrade (LB), The Beatles optraden in Blokker (NH), Bill Clinton een toespraak gaf in Achlum (FR). Het dichtersechtpaar maakte bijna geen ruzie en we werden met overmacht EERSTE. Na de bekendmaking van de uitslag dromden de 'beroepslezers' ontdaan samen bij ons tafeltje. Wie zijn deze godenzonen en
-dochter? zag ik op hun voorhoofd staan. Waar komen ze vandaan? Hoe kunnen we worden zoals zij? Welk natuurlijk krachtvoedsel hebben ze gegeten?

B. hield een papier dat op ons tafeltje lag omhoog en scheurde het in reepjes met overdreven gebaren alsof ze een Nederlandse actrice was. Langzaam zei ze: 'The Shredders waren hier.' Ik had zin om een gram coke te snuiven, een fles wodka leeg te drinken en wat groupies grensoverschrijdend te bepotelen. We praatten nog even na met wat grijzende literatuurliefhebbers, gaven de organisatoren een hand en fietsten door de kou naar huis.

*Kees Fens, een madeleine, Jonathan Franzen, Het diner van Herman Koch, hij vermoordde zijn hospita

<< Vorige column | Volgende column >>



[ Maar wat is het? ]